بسیاری از افراد متقاضی مهاجرت تحصیلی یا در کل هر نوع روش
مهاجرت یا حتی متقاضیان سفر به کشورهای نیاز به داشتن ویزا، حتما با اصطلاح ریجکتی
ویزا آشنا هستند یا در حالتی بدتر، تجربهی آن را داشتهاند؛ برای مثال ریجکتی
ویزای تحصیلی برای متقاضیان تحصیل در کانادا را میتوان مثال زد. رد شدن یا همان ریجکت شدن ویزا هیچوقت
معنا و وجهه خوبی ندارد؛ چرا که ریجکتی ویزا به معنای حداقل 3 مورد منفی اساسی
است: اول هدر رفتن هزینههای قابل توجه به ویژه با وجود اختلاف زیاد ارز ملی با
ارزهای بینالمللی، دوم تلف شدن وقت متقاضی و از آنجا که اکثر پروسههای مهاجرتی
حداقل یا نزدیک به یک سال زمان برده، دور شدن متقاضی از سن مناسب مهاجرت را هم به
همراه داشته و سوم اینکه ریجکتی ویزا اگرچه که تاثیر مستقیم بر پروندههای بعدی
نداشته اما برای شخصی با سابقه ریجکتی به ویژه به دفعات، دید خوبی برای باز کردن
پرونده جدیدی از نظر آفیسر بررسی کننده پرونده ایجاد نخواهد کرد.
بنابراین بسیاری در حال حاضر دنبال جواب این سوال هستند که
چگونه حتما و به طور قطعی ویزا شویم؟ متاسفانه باید گفت که برای این سوال نمیتوان
جواب قطعی داد. چرا که هیچکسی نمیتواند برای دریافت قطعی ویزا تضمین یا راهکار
دهد و هر فرد یا موسسه حقوقی یا مهاجرتی که چنین تضمینی را دهد، به زبان ساده نوعی
کلاهبرداری به ویژه از افراد با اطلاعات عمومی و مهاجرتی کمتر را دارد انجام میدهد
و با تاکید باید گفت که تصمیمگیرندهی نهایی برای صدور ویزا برای شخص، افسر بررسی
کنندهی پروندهی شخص است. به طور ساده اگر بخواهیم قدرت آفیسر پروندهی بررسی
کننده پرونده را تداعی کنیم، باید بگوییم که حرف و تصمیم این شخص (صرفا درباره
پرونده در دست بررسی)، از رئیس جمهور کشور مقصد هم دارای قدرت بیشتری است و این
جمله از روی استعاره گفته نشده و بلکه حقیقت دارد! پس جای تعجب ندارد که بدانید
پروندههایی با نقص و حتی چندین نقص بوده (البته نقصهای کوچک) که ویزا شدهاند و
بالعکس پروندهای ظاهرا بسیار کامل اما با ایجاد یک شک حتی بسیار کوچک در نظر
آفیسر، موجب رد ویزا برای شخص شده است!
پس طبق گفتههای بالا، ما دنبال جوابی برای "ویزا شدن
قطعی و تضمینی" نخواهیم بود و منطقی هم هست که نباشیم و بجای آن بیاییم اصلیترین
و رایجترین عوامل ریجکتی ویزا را شرح دهیم؛ عواملی که تقریبا بین همه مقاصد معتبر
و محبوب تحصیلی و به ویژه طبق تجربهی ما برای تحصیل در مقاصد انگلیسی زبان مانند تحصیل در استرالیا، آمریکا، کانادا، انگلیس، نیوزلند و... مشترک است. توجه نمایید که هر یک از
این عوامل عامل اصلی و قطعی ریجکتی نیست اما هر یک از این عوامل یا حتی مجموعهایی
از آنها میتواند هر چه بیشتر نظر آفیسر را به سمت ریجکت کردن درخواست ویزا هدایت
نماید:
·
داشتن سوء سابقه
·
عدم ارائه تمکن مالی به میزان کافی و خواسته شده
·
نامشخص بودن منابع تمکن مالی مورد بحث
·
عدم اثبات وجود وابستگی خانوادگی در ایران
·
نقص در مدارک ضروری
·
ارائه مدارک جعلی، این مورد حتی درباره مدارک مازاد بر حالت الزام هم صادق است.
·
عدم تطابق مدارک ارائه شده به سفارت با مدارک ارائه شده به دانشگاه
·
عوامل شغلی مانند ارائه سابقه کار ساختگی یا نداشتن سابقه کار برای دورههای
نیازمند سابقه کار تخصصی
·
عدم تطابق سن متقاضی برای مقطع تحصیلی مورد نظر
·
داشتن گپ تحصیلی غیر قابل توجیه
·
داشتن پرونده مهاجرتی باز دیگر
·
عدم اعتبار نامه پذیرش تحصیلی ارائه شده به سفارت
·
عدم اعتبار موسسه آموزشی مد نظر / داشتن پذیرش از موسسات آموزشی با رنکهای
پایین
·
پایین بودن نمره زبان؛ حتی با وجود پذیرش تحصیلی از دانشگاه مقصد
·
عدم تطابق رشته انتخابی متقاضی با مقطع قبل؛ حتی با وجود پذیرش تحصیلی از
دانشگاه مقصد
·
ارائه انگیزهنامه ضعیف و به ویژه نداشتن دلایل کافی برای ادامه تحصیل در
انگیزه نامه
·
عدم سابقه سفر متقاضی به کشورهای خارجی ممکن است در نظر آفیسر تاثیر بگذارد
·
ترجمه ضعیف مدارک یا وجود اشتباهی در ترجمهی حتی یکی از مدارک
·
اقدام از طریق موسسهای نامعتبر و به ویژه موسسات فاقد مجوز از وزارت علوم
·
رزومه تحصیلی ضعیف؛ حتی با وجود اخذ پذیرش تحصیلی از یک موسسه آموزشی
·
پناهندگی حتی یکی از اقوام درجه 1 در کشور مقصد
·
داشتن مشکلات / بیماری روحی و روانی به طوری که حتی به یک احتمال کم، منجر به
خطر برای جامعه گردد.
·
داشتن بیماریهای واگیردار خطرناک
·
داشتن برخی مشکلات جسمی که به شکل آشکار و واضح، مختل کننده شرایط شخص برای
ادامه تحصیل باشد؛ وگرنه معلولیت در حالت عمومی، دلیل ریجکت شدن ویزا به حساب نمیآید!